Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: παραβαίνω

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

παραβαίνω [paravéno] -ομαι Ρ αόρ. γ' πρόσ. παρέβη, παρέβησαν, απαρέμφ. παραβεί, (παθ. μόνο στο ενεστ. θ.) : αθετώ κτ. συμφωνημένο, παραβιάζω κτ. θεσμοθετημένο: ~ συμφωνίες / νόμους / κανονισμούς / διατάξεις. Οι αντικυβερνητικοί στρατιώτες παρέβησαν τη συμφωνία για κατάπαυση του πυρός.
[λόγ. < αρχ. παραβαίνω]

[Λεξικό Κριαρά]

παραβαίνω.

Ά Μτβ.
- 1) Περνώ δίπλα από κ., προσπερνώ κ.·
  - (σε μεταφ.):
    - ανέστελλον … την γνώμην …, αλλά σαφώς αδύνατον πυρ παραβήναι χόρτον (Διγ. Z 2695).
- 2) Παραβαίνω, αθετώ, δεν τηρώ κ.:
  - (Ιστ. πατρ. 175¹⁵), (Διγ. Z 781), (Ερμον. Ε 425).
Β́ Αμτβ.
- 1) Παρακούω· αμαρτάνω:
  - ως καρδιογνώστης Θεός … ήξευρεν ότι ο Αδάμ θέλει παρέβει (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 45^v).
- 2) (Με την πρόθ. από + αιτιατ.) παραβαίνω, δεν τηρώ κ.:
  - ποτέ του δεν ήθελε (ενν. ο εκκλησιάρχης) … να παρέβει έξω από εκείνο οπού όριζαν οι θείοι νόμοι (Ιστ. πατρ. 98²¹).

[αρχ. παραβαίνω. Η λ. και σήμ.]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα