• I. (Ενεργ.) ενοχλώ, πειράζω κάπ., ταράζω την ηρεμία κάπ.:
  • (Διγ. Z 2824), (Χρον. Μορ. H 7786).
• II. Μέσ.
  • 1) (Μτβ.) εχθρεύομαι κάπ., τρέφω μίσος για κάπ.:
    • Εις την οχθριάν του τίποτες αφορμή ουδέν εβλέπω … οπού να μας οχλείται (Θησ. (Foll.) I 28).
  • 2) (Ως αλληλοπ. στον πληθ.) φιλονικώ, μαλώνω, τσακώνομαι:
    • Εκείνα (ενν. τα πουλιά) ουκ εσίγησαν την όχλησιν τήν είχαν, καθώς στο καταλόγιν τους γροικάς ότι οχλούνται (Πουλολ. 218).

[αρχ. οχλέω. Τ. ’χλ ι ˘ ώ και 'χλ ι ˘ ώμαι σήμ. ιδιωμ.]