Παράλληλη αναζήτηση

Βρες

Επιλογές αναζήτησης

Καλάθι

Αναζήτηση για: ομολογητής
2 εγγραφές [1 - 2]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
ομολογητής ο [omolojitís] Ο7 : (εκκλ.) επίσημος χαρακτηρισμός χριστια νού, που αρνήθηκε να αποκηρύξει την πίστη του παρά τα μαρτύρια που υπέστη: Όσιοι, μάρτυρες και ομολογητές.

[λόγ. < ελνστ. ὁμολογητής]

[Λεξικό Κριαρά]
ομολογητής ο.
  • 1) (Προκ. για χριστιανό) που ομολόγησε με παρρησία την πίστη του και καταδιώχτηκε γι’ αυτήν:
    • Περί ομολογητών χριστιανών (Βακτ. αρχιερ. 172)·
    • (ως προσωνύμιο):
      • ο ομολογητής Θεοφάνης (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 307v).
  • 2) (Προκ. για μοναχό) αυτός που υποσχέθηκε να ζει με ορισμένο τρόπο:
    • οι μικρόσχημοι … εισίν ομολογηταί της παρθενίας (Βακτ. αρχιερ. 165).

[μτγν. ουσ. ομολογητής. Η λ. και σήμ.]

< Προηγούμενο   [1]   Επόμενο >
Μετάβαση στη σελίδα:Βρες
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ΕΠ Κοινωνία της Πληροφορίας Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Το έργο "Πύλη για την ελληνική γλώσσα και τη γλωσσική εκπαίδευση" έχει ενταχθεί στο Ε.Π. Κοινωνία της Πληροφορίας,
συγχρηματοδοτείται από την Ε.E. και υλοποιείται από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.