• I. Ενεργ.
  • 1)
    • α) Χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ:
      • (Προδρ. III 105)·
    • β) ζαλίζομαι, έχω τάση λιποθυμίας:
      • εκ το κράτημαν του δακτυλιδοπούλου αγανακτεί, λιγοψυχεί, ζαλίζεται (Καλλίμ. 1770).
  • 2) Εξασθενώ, χάνω τις δυνάμεις μου·
    • (εδώ με υποκ. τη λ. καρδιά):
      • (Αλφ. 10⁷⁴).
  • 3) Χάνω το θάρρος, το κουράγιο μου, λιποψυχώ:
    • (Hist. imp. 123^3‑4)·
    • ο λαός των Εβραίων ολιγοψύχησαν και εγόγγυζον εις τον Θεόν (Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 61).
  • 4) Επιθυμώ πολύ, λαχταρώ:
    • Ακούσας ταύτα ο Φλώριος … λιγοψυχά, λιγοθυμά να μάθει διά την κόρην (Φλώρ. 1252· Φορτουν. Ά 261)·
    • (με υποκ. τη λ. καρδιά):
      • (Ερωτόκρ. Γ́ 1349).
  • 5) Ανυπομονώ:
    • λιγοψυχά ο Ρωτόκριτος … να 'ν’ πρώτος, για τον κύρη του, να τρέξει το κοντάρι (Ερωτόκρ. Β́ 1369).
• II. (Μέσ.) λιποθυμώ:
  • φιλούν (ενν. αι πονηραί γυναίκες) περιλαμπάνουν σε, τάχα λιγοψυχώνται και τότε παγιδεύονται το πώς να σε κομπώσουν (Αλφ. 23⁸⁶).

[αρχ. ολιγοψυχέω. Ο τ. λιγοψυχώ στο Somav. και σήμ. Η λ. και σήμ. λόγ. (ΛΚΝ)]

• Φρ. ολιγοψύχως έχω = ανυπομονώ:
  • (Καλλίμ. 1532).

[<επίθ. ολιγόψυχος. Η λ. τον 4. αι.]