• 1) Έλλειψη θάρρους, ψυχικού σθένους, ατολμία, δειλία:
  • αφήνουσι (ενν. οι Φράγκοι) την Τένεδο εις των Τουρκών το χέρι· για δέτε, μια λιγοψυχιά … (Τζάνε, Κρ. πόλ. 400¹⁹· Λίβ. Sc. 3115).
• 2) Λιποθυμία (εδώ προσποιητή):
  • τρέχασιν τα σάλια του (ενν. του κάτη) εις την λιγοψυχιάν του (Κάτης (Χόλτον) 42).

[αρχ. ουσ. ολιγοψυχία. Ο τ. ‑ία στο Du Cange (λ. λίγος) και σήμ. Ο τ. ‑ιά και σήμ. ιδιωμ. Η λ. και σήμ. (ΑΛΝΕ)]