• 1) Σύμφωνα με τους νόμους:
  • (Ασσίζ. 154²¹)·
  • (προκ. για το θετό δίκαιο σε αντιπαραβολή προς το εθιμικό):
    • κρίνε με την τοπικήν κρίσην οπού ευρήκες, ότι αν κρίνεις νόμιμα, τίποτες δεν εποίκες (Ιστ. Βλαχ. 1422).
• 2) (Εκκλ.) σύμφωνα με τους ιερούς κανόνες:
  • οι πρεσβύτεροι … να εκλέγονται … νόμιμα από την Εκκλησία (Χριστ. διδασκ. 136).

[<επίθ. νόμιμος. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• Νομομαθής:
  • (Sprachlehre 115).

[<ουσ. νομιμάριος]

• Οι νόμοι, η νομοθεσία, το δίκαιο:
  • Καμίαν σου απόφασιν χωρίς το νομιμάρι να μηδέν κάμεις (Ιστ. Βλαχ. 1413).

[<ουσ. νόμιμον + κατάλ. ‑άρι]

• Νομομαθής:
  • ένα των … κριτών και νομιμαρίων, όν αυτοί καλούσι καδήν (Δούκ. 77²²)·
  • (ως επίθ.):
    • (Ιστ. πατρ. 98^19‑20).

[<επιθ. νόμιμος + κατάλ. ‑άριος. Η λ. στο Du Cange]