Παράλληλη αναζήτηση
| 6 εγγραφές [1 - 6] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μπογιά η [bojá] Ο24 : 1α. η χρωστική ουσία, στερεά ή υγρή, με την οποία βάφεται κτ.· χρώμα, βαφή: Kόκκινη / πράσινη / κίτρινη ~. ~ για το βάψιμο τοίχων. ~ επίπλων / παπουτσιών· (πρβ. βερνίκι). Bούτηξε το πινέλο στο δοχείο με την ~. ~ για τα μαλλιά. ΦΡ (δεν) περνάει η ~ κάποιου, τα προσόντα του, οι ικανότητές του κτλ. (δεν) έχουν πέραση: Γέρασε και δεν περνάει πια η ~ του. β. το λεπτό στρώμα μπογιάς που καλύπτει μια βαμμένη επιφάνεια: Δε στέγνωσε ακόμα η ~. Ξύθηκε η ~ από το έπιπλο. Έφυγε η ~ από τα κάγκελα. 2. χρωματιστό μολύβι που το χρησιμοποιούν τα παιδιά για να ζωγραφίσουν: Kασετίνα με μπογιές.
[τουρκ. boya]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μπόγιας ο [bójas] Ο4 (χωρίς πληθ.) : 1α. υπάλληλος που ασχολείται με τη σύλληψη και τη συγκέντρωση των αδέσποτων σκύλων: Nα έχετε τα σκυλιά σας δεμένα, γιατί θα περάσει ο ~. β. (παρωχ.) ο δήμιος. 2. (μτφ.) για πολύ αυστηρό ή σκληρό άνθρωπο.
[αντδ. < ιταλ. boia `δήμιος΄ -ς < λατ. πληθ. bojae `δερμάτινο κολάρο για βόδια΄ < αρχ. βοεῖαι, πληθ. του βοεία `(λουρίδα από) τομάρι βοδιού΄]
[Λεξικό Κριαρά]
- μπόγιας ο.
-
- 1) Δήμιος:
- (Μπερτολδίνος 110).
- 2) (Συνεκδ. - υβριστ.) άνθρωπος που κάνει κακό· άνθρωπος ελεεινός, άθλιος:
- α, μπόγια, ιδές εδώ το καλόν σου κάμωμα (αυτ. 35).
[<ιταλ. boia. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]
- 1) Δήμιος:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μπογιατζής ο [bojadzís] Ο8 : τεχνίτης που ασχολείται με το βάψιμο τοίχων. ΦΡ τα μυαλά* σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.
[τουρκ. boyacι -ς]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μπογιατίζω [bojatízo] -ομαι & μπογιαντίζω [bojadízo] -ομαι Ρ2.1 : βάφω μια επιφάνεια ιδίως με υγρή μπογιά: ~ τον τοίχο.
[-ντί-: τουρκ. boyad(ι) (γ' εν. αορ. του ρ. boyar) -ίζω· -τί-: ανομ. ηχηρ. [b-d > b-t] ]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μπογιάτισμα το [bojátizma] & μπογιάντισμα το [bojádizma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του μπογιατίζω.
[μπογιατισ-, μπογιαντισ- (μπογιατίζω, μπογιαντίζω) -μα]
