Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: μπαινοβγαίνω

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

μπαινοβγαίνω [benovjéno] Ρ πρτ. μπαινόβγαινα, αόρ. μπαινοβγήκα, απαρέμφ. μπαινοβγεί : 1. μπαίνω και βγαίνω συνέχεια: ~ στο σπίτι / στην αποθήκη. Mπαινοβγαίνει στη θάλασσα χωρίς να κολυμπάει. Tο παπούτσι είναι μεγάλο και μου μπαινοβγαίνει. 2. συχνάζω σε ορισμένο κλειστό χώρο: Mπαινοβγαίνει όλη τη μέρα στα καφενεία.
[μπαίν(ω) -ο- + βγαίνω]

[Λεξικό Κριαρά]

μπαινοβγαίνω· εμπαινοβγαίνω· ?μπαιζοβγαίνω.

1)
- α) Μπαίνω και βγαίνω επανειλημμένα, πολύ συχνά:
  - 'ς τούτες εμπαινοβγήκα τσι πόρτες (Ερωφ. Γ́ 265)·
- β) (προκ. για την κίνηση του εντέρου κατά την αφόδευση):
  - να μπαινοβγαίνει ο κώλος σου, να χέζεις τας σταπίδας (Διήγ. παιδ. 292).
2) Πηγαινοέρχομαι κάπου συχνά:
- Εμπαινοβγαίναν οι γιατροί δέκα φορές την ώρα (Ερωτόκρ. Έ 103).
3) Κυκλοφορώ με κάπ.· συναναστρέφομαι:
- τον καιρόν οπού εμπαινόβγαινεν μετ’ εμάς ο αυθέντης μας ο Χριστός (Σανκταμαύρας, Πράξ. Αποστόλ. 53).

[<μπαίνω + βγαίνω. Ο τ. ‑ζο‑ πιθ. με επίδρ. του μπάζω. Η λ. και σήμ.]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα