• 1) (Προκ. για μέγεθος) πολύ μικρός:
  • άστρα τα μικρούτσικα (Διήγ. παιδ. 574).
• 2) (Προκ. για ηλικία) πολύ μικρός, μικρούλης· νεαρός:
  • παιδίν μικρούτσικον, τετραμηναίον (Βυζ. Ιλιάδ. 134· Ντελλαπ., Ερωτήμ. 1214).
• 3) Ασήμαντος:
  • κρίνε το μικρούτσικον ώσπερ και το μεγάλο (Ντελλαπ., Ερωτήμ. 639).

• Το αρσ. ως ουσ. = νεαρός (θωπευτ.):
  • τότε κι εγώ ο μικρούτσικος αγάπησα κοράσιο (Εκατόλ. Μ 3).
• Το ουδ. επιρρ. = (χρον.) για λίγο:
  • εσκόπησεν μικρούτσικον (Χρον. Μορ. P 3454).

[<επίθ. μικρός + κατάλ. ‑ούτσικος. Η λ. στο Βλάχ. (‑τζ‑) και σήμ.]