Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: μηνύω

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

μηνύω [minío] -ομαι Ρ9 : κάνω μήνυση: Tον μήνυσε, επειδή την εξύβρισε. Έμπορος μηνύθηκε από την αγορανομία για υπερβολικό κέρδος.
[λόγ. < αρχ. μηνύω `αποκαλύπτω΄, παθ. `καταγγέλλομαι΄]

[Λεξικό Κριαρά]

μηνύω· μηνυώ.

— Βλ. και μηνώ.

Ά Μτβ.
- 1) Προαναγγέλλω, πληροφορώ:
  - μηνύειν σοι τα μέλλοντα και προγινώσκειν τόσον (Γλυκά, Στ. 23· Διγ. Z 4248).
- 2) Στέλνω μήνυμα, είδηση, γνωστοποιώ, αναγγέλλω:
  - (Σφρ., Χρον. 64¹⁶), (Κορων., Μπούας 22)·
  - εφώνησε τους φίλους του την λύτρωσιν μηνύων (Διγ. Z 3150).
- 3) Προσκαλώ:
  - μηνυθείς (ενν. ο Ιμπρεΐμ μπασίας) υπό του αυθεντός, όπως συνδειπνήσῃ αυτῴ (Έκθ. χρον. 79²).
Β́ (Αμτβ.) στέλνω μήνυμα, εντολή:
- στον καπετάνιον έστειλε και μηνύει (Κορων., Μπούας 27).

[αρχ. μηνύω. Η λ. και σήμ.]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα