• Ά Μτβ.
  • 1) Μεσολαβώ για χάρη κάπ.:
    • εμεσίτευσαν αυτόν προς τον αυθέντην και ηλέησεν αυτόν (Έκθ. χρον. 82¹⁶).
  • 2) Σώζω:
    • να τον παρακαλέσεις (ενν. τον Θεόν) … να με μεσιτεύσει εκ του θανάτου την φθοράν (Ντελλαπ., Ερωτήμ. 256).
  • 3) Χρησιμοποιώ κ. ως μέσο για την επιτυχία κάπ. σκοπού:
    • πολλοί ασθενημένοι …, μεσιτεύοντας νηστείες, προσευχές …, υγιαίνουσιν (Ροδινός 199).
• Β́ Αμτβ.
  • 1) Παρεμβαίνω, μεσολαβώ, παρακαλώ για κάπ.:
    • (Ψευδο-Σφρ. 204²⁰)·
    • σε παρακαλώ, αγία μου Κυρία, να μεσιτεύσεις δι' εμέ εις τον μονογενή σου (Τζάνε, Κρ. πόλ. 133¹⁴).
  • 2) Παρεμβάλλομαι:
    • άλλοι μεσιτεύουσιν ή χώρια τους μαλώνουν (Σαχλ., Αφήγ. 236).
  • 3) Ενεργώ για να συνάψω συνοικέσιο, προξενεύω:
    • ίνα μεσιτεύσουν εις την αυτήν σινιόρα Μαρίαν να την παντρεύσουν (Δωρ. Μον. XXVIII).

[μτγν. μεσιτεύω. Ο τ. ‑εύγω στο Βλάχ. Η λ. και σήμ.]