• Αλυσιδωτός θώρακας, πανοπλία:
  • (Κυπρ. ερωτ. 150¹⁰).

[<ιταλ. maglia]

• 1)
  • α) Ένοπλη σύγκρουση, συμπλοκή, μάχη:
    • (Φορτουν. Ιντ. δ́ 89)·
    • εκείνο τον αδυνατό … εγώ τον έκαμα κουτσό 'ς μια μας μαλιά μεγάλη (Κατζ. Δ́ 352)·
    • (ειρων.):
      • (Ευγέν. 508)·
    • φρ. κάνω μαλλιά, βλ. κάμνω Φρ. 64·
  • β) πόλεμος:
    • θέλεις τες χώρες μου και κάμνεις και μαλέα (Αλεξ. 824)·
  • γ) μονομαχία:
    • το σημάδι τση μαλιάς εστέκαν κι ανιμένα (Ερωτόκρ. Δ́ 1644).
• 2)
  • α) Φιλονικία, έριδα, αντιζηλία:
    • (Φορτουν. Ιντ. ά 6)·
    • όπου γυρίσεις δε θωρείς παρά μαλιές και πάθη (Ζήν. Δ́ 10)·
  • β) «τσακωμός», (ψευτο)μάλωμα, «καβγαδάκι»:
    • ωριότατες μαλιές κι αγάπες (Χορτάτση, Ελευθ. Ιερουσ. Β́ 124)·
  • γ) διαμάχη, διένεξη:
    • τα λόγια του τα φρόνιμα εσάσαν την μαλέα (Χούμνου, Κοσμογ. 914).
• 3) Επίπληξη, επιτίμηση:
  • εισμιόν μου κάμνει ορισμόν με όλην την μαλέαν (Χούμνου, Κοσμογ. 845)·
  • φρ. κάνω μαλέα = επιπλήττω, μαλώνω:
    • (Χούμνου, Κοσμογ. 1846).

[<ουσ. ομαλία (βλ. ά.). Ο τ. ‑έα στο Du Cange. Η λ. στο Βλάχ. (‑λλ‑) και σήμ. κρητ.]