• (Προκ. για ασθένεια) μεταδοτικός και θανατηφόρος, λοιμώδης:
  • (Έκθ. χρον. 81²)·
  • (μεταφ.):
    • μήνα τον κόψει (ενν. τον γέρον) ξαφνικά η λοιμική ψαλίδα (Περί γέρ. (Δαν.) 80).

• Το θηλ. και το ουδ. ως ουσ. = λοιμώδης ασθένεια, θανατηφόρα επιδημία, λοιμός:
  • (Συναδ. φ. 82^v)·
  • Άπολλον ήλιε, πέμψε λεμικήν και νόσον (Λουκάνη, Άλ. Τροίας [912])·
  • πανούκλα, λεμικόν, θέρμη (Σουμμ., Παστ. φίδ. Β́ [953]).

[αρχ. επίθ. λοιμικός. Το θηλ. (Somav.) και το ουδ. ως ουσ. και σήμ. λαϊκ. (Κριαρ.). Η λ. και σήμ.]