Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- λαιμός ο [lemós] Ο17 : I1α. τμήμα του σώματος ανθρώπων και ζώων που ενώνει το κεφάλι με τον κορμό: Mακρύς / κοντός / λεπτός / χοντρός ~. ~ κύκνου / καμηλοπάρδαλης. Kοίταζα με θαυμασμό το μακρύ κατάλευκο λαιμό της. β. τμήμα, μέρος ρούχου (σταθερό ή προσθήκη) γύρω από το λαιμό1: Mε σφίγγει ο ~ της μπλούζας / του πουκαμίσου. 2. το μπροστινό τμήμα ή το εσωτερικό του λαιμού1 και τα αντίστοιχα όργανα: Έχει ένα σημάδι / μια ελιά στο λαιμό. Στέγνωσε / ξεράθηκε / πονάει ο ~ μου, ο λάρυγγας. (έκφρ.) κτ. μου κάθεται* / μου στέκεται* στο λαιμό. θα δέσω μια πέτρα* στο λαιμό μου. ΦΡ βάζω το μαχαίρι στο λαιμό κάποιου / πιάνω κπ. από το λαιμό, τον πιέζω υπερβολικά, τον εξαναγκάζω. βάζω (τη) θηλιά* στο λαιμό κάποιου. βάζω θηλιά* στο λαιμό μου. κάποιος ή κτ. μου κάθεται* στο λαιμό. παίρνω κπ. στο λαιμό μου, γίνομαι αιτία να πάθει κάποιος κτ., τον παρασύρω. κόψε το λαιμό σου / να κόψεις το λαιμό σου, να κάνεις τα πάντα για να βρεις λύση, να τα καταφέρεις. δεν πα να κόψει το λαιμό του, ένδειξη πλήρους αδιαφορίας. βγήκε* ο ~ μου (να φωνάζω). πέφτω* στο λαιμό κάποιου. ως / μέχρι το λαιμό, δηλώνει το ανώτατο όριο, το έσχατο σημείο: Bουτηγμένος στα χρέη / χρεωμένος ως το λαιμό, που χρωστάει πάρα πολλά χρήματα. M΄ έφερες ως το λαιμό, μου εξάντλησες τα όρια της υπομονής, της αντοχής μου. II. (μτφ.) 1. κυλινδρικό και μακρύ τμήμα αντικειμένου που μοιάζει με λαιμό: ~ φιάλης / μπουκαλιού / αγγείου / στάμνας. 2. ό,τι λειτουργεί συνδετικά, όπως ο λαιμός. α. (για μουσικά όργανα): Ο ~ της λύρας. β. (για λωρίδες θάλασσας ή γης): Ο ~ της Bουλιαγμένης στην Aττική. Ο ~ της χερσονήσου, το στενό τμήμα που τη συνδέει με την ξηρά.
λαιμουδάκι το YΠΟKΟΡ. [αρχ. λαιμός· λαι μ(ός) -ουδάκι]
[Λεξικό Κριαρά]
- λαιμός ο.
-
- α) Λαιμός, τράχηλος:
- (Πανώρ. Έ 53)·
- (μεταφ.):
- όλες οι πρίκες πέφτουσι εις το λαιμό μου εμένα (Κατζ. Ά 350)·
- β) το εσωτερικό του λαιμού, ο φάρυγγας ή ο λάρυγγας:
- το τυρίν το κρητικόν να εκδείρει τον λαιμόν σου (Προδρ. IV 109 κριτ. υπ.)·
- (μεταφ.):
- ψόματα στο λαιμό σου (Ερωτοκρ. Β́ 854)·
- Καλλιούπολιν, ήτις εστί λαιμός των Μουσουλμάνων καταφορών άπαν γένος των χριστιανών (Δούκ. 1995)·
- γ) περιδέραιο:
- ένα λαιμό μαργαριτάρι λειανό (Βαρούχ. 5479).
- Φρ.
- 1) Θέτω τον πόδα ή καταπατώ κάπ. εις τον λαιμόν = καταβάλλω, νικώ:
- (Ψευδο-Γεωργηλ., Άλ. Κων/π. 874), (Σαχλ. N 39).
- 2) Φράζω το λαιμό κάπ. = κάνω κάπ. να κρατήσει σιωπή γύρω από κ.:
- (Σαχλ., Αφήγ. 506).
[αρχ. ουσ. λαιμός. Η λ. και σήμ.]
- α) Λαιμός, τράχηλος:
