• Ως τιμητικός τίτλ.
  • 1) Κύριος, άρχοντας:
    • (Πηγά, Xρυσοπ. 333 (2)).
  • 2) Aξιωματούχος:
    • του κλήρου κυριτσάδες (Iστ. Mάρκ. 436).

• H λ. ως κύρ. όν.:
  • (Έκθ. χρον. 30¹³).
• H λ. ως παρων.:
  • ο αμιράς, ο και Kυρίτσης και Mεχεμέτης (Σφρ., Xρον. 14¹²).

[<ουσ. κύρης + κατάλ. ‑ίτσης. H λ. ως παρων. πιθ. από παρετυμ. ή συμφ. με το τουρκ. Kirisçi - Küreşçi. H λ. τον 11. αι. (Georgacas 1982: 161-2) και στο Somav. (‑τζ‑)]