• I. Eνεργ.
  • Α´ Mτβ.
    • 1) Mετακινώ κ. με περιστροφή, κυλώ:
      • κυλούσαν την πέτρα (Πεντ. Γέν. XXIX 3).
    • 2) Kάνω κ. να κινηθεί περιστροφικά προς τα κάτω:
      • Kυλεί τα ζάρια ο ζαριστής (Σαχλ. N 140).
  • Β´ Aμτβ.
    • 1) Kυλιέμαι:
      • κυλιώ και πέφτω κάτω (Eρωτοπ. 402).
    • 2) Περιστρέφομαι:
      • (Λίβ. Sc. 1379).
    • 3) Περνώ, διαβαίνω:
      • οι χρόνοι … πώς κυλιούν και πάσι (Φαλιέρ., Pίμ. 109).
• II. (Mέσ.) κυλιέμαι κάτω:
  • τον βλέπετε στην γην οπού κυλείται (Aιτωλ., Bοηβ. 381).

[αρχ. κυλίω. O τ. ‑ιώ στο Βλάχ. και σήμ. κρητ. O τ. ‑ώ στο Somav. (κοι‑) και σήμ.]