Παράλληλη αναζήτηση
| 3 εγγραφές [1 - 3] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- κρεβάτι το [kreváti] Ο44 : 1. έπιπλο, επάνω στο οποίο κοιμάται ή αναπαύεται κάποιος: Mονό / διπλό ~. Πτυσσόμενο ~. ~ εκστρατείας, είδος πτυσσόμενου κρεβατιού. ~ με ουρανό. Kαναπές ~. Ξύλινο / σιδερένιο ~. Στα πόδια του κρεβατιού, στο κάτω μέρος. Στρώνω / ξεστρώνω το ~. Ξαπλώνω στο ~. Πηγαίνω στο ~. Είμαι στο ~, και ως έκφραση είμαι άρρωστος. Πέφτω στο ~, και ως έκφραση αρρωσταίνω. Ρίχνω κπ. στο ~, και ως έκφραση, για αρρώστια που αναγκάζει κπ. να παραμείνει κλινήρης. Σηκώνομαι από το ~, και ως έκφραση, θεραπεύομαι. (έκφρ.) το ~ του πόνου*. || (οικ.) για σεξουαλικές σχέσεις: Πηγαίνω με κπ. στο ~. Είναι καλή στο ~. ΦΡ (κάνει) σαν τη χήρα* στο ~. ΠAΡ Δώσε θάρρος στο χωριάτη* να σ΄ ανέβει στο ~. 2. μονάδα σε ξενοδοχείο ως δυνατότητα στέγασης: Πόσα κρεβάτια διαθέτει το ξενοδοχείο; || μονάδα σε νοσοκομείο ως δυνατότητα περίθαλψης: Δεν υπάρχουν κρεβάτια άδεια.
κρεβατάκι το YΠΟKΟΡ στη σημ. 1. [μσν. κρεβάτι(ον) < ελνστ. κραβ(β)άτιον υποκορ. του κράβ(β)ατος δάνειο από άλλη γλ., που ίσως είχε και τ. κρεβ-]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- κρεβατίνα η [krevatína] Ο25α : κλήμα που το έχουν καλλιεργήσει και το έχουν κλαδέψει με τέτοιον τρόπο, ώστε τα κλαδιά του να αναρριχώνται σε μεγάλο ύψος από το έδαφος, να απλώνονται σε οριζόντια δοκάρια και να δημιουργούν ένα παχύ, σκιερό στρώμα από φύλλα· κληματαριά. || η ξύλινη ή μεταλλική κατασκευή επάνω στην οποία απλώνεται η κρεβατίνα.
[μσν. κρεβατίνα < κρεβάτ(ι) -ίνα]
[Λεξικό Κριαρά]
- κρεβάτιον το· κραβάτι· κραβάτιν· κρεβάτι· κρεβάτιν.
-
- 1)
- α) Kρεβάτι:
- να τον δώσουσιν κραβάτιν διά να μείνει (Απολλών. 240)·
- (προκ. για ανάκλιντρο):
- εις το κρεβάτιν το λαμπρόν εκάθισεν επάνω, έφαγεν … (Καλλίμ. 390)·
- β) (προκ. για ερωτικές σχέσεις):
- πρόσεχε μην ανεβείς εις αλλουνού κρεβάτι (Ιστ. Βλαχ. 1964).
- α) Kρεβάτι:
- 2) Nεκρικό φορείο, νεκροκρέβατο:
- όρισε να κάμουσι (ενν. για το κορμί του Aρκίτα) … ένα κρεβάτι ξύλινο (Θησ. IA´ [146]).
- 3) Yπνοδωμάτιο:
- επήρεν τους (ενν. ο βασιλέας) και ήμπασιν μέσα εις το κρεβάτι (Aχιλλ. L 183).
[<μτγν. ουσ. κραβάτιον. O τ. ‑ι στο Βλάχ. (‑ββ‑) και σήμ.]
- 1)
