• 1) Τρώγω κ. μέχρι τέλους, εντελώς, καταβροχθίζω:
  • (Διγ. Άνδρ. 411³¹), (Ερμον. Β 50)·
  • (σε μεταφ.):
    • επανήλθεν (ενν. ο σουλτάν-Μουράτης) άλλα καταφαγείν μελετήσας (Ιστ. πολιτ. 8²).
• 2) Βασανίζω εξαντλητικά:
  • (Χούμνου, Κοσμογ. 2328)·
  • (μεταφ.):
    • Έρως … κατέτρωγεν, εδάμαζεν … όλην αυτήν μου την ψυχήν (Λίβ. Sc. 1481).
• 3) Καταδαπανώ· εξαθλιώνω οικονομικά:
  • εκείνοι εκατάτρωγαν την επτωχήν την τσάραν (Ιστ. Βλαχ. 573).

[αρχ. κατατρώγω. Η λ. και σήμ.]