Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Κριαρά]
- κατακόκκινος, επίθ.
-
- Πολύ κόκκινος:
- χείλη κατακόκκινα (Πανώρ. Α´ 80).
[<πρόθ. κατά + επίθ. κόκκινος. Η λ. και σήμ.]
- Πολύ κόκκινος:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- κατακόκκινος -η -ο [katakókinos] Ε5 : που είναι εντελώς κόκκινος. α. για κτ. που έχει έντονο κόκκινο χρώμα ή που είναι μόνο κόκκινο, χωρίς το συνδυασμό και άλλων χρωμάτων: Έβαψε τα χείλη της κατακόκκινα. Ο ήλιος όταν δύει γίνεται ~. H φούστα είναι κατακόκκινη κι η μπλούζα ρι γέ. β. για κπ. που το πρόσωπό του είναι κατακόκκινο: Έγινε ~ από θυμό / από την ντροπή / από τη ζέστη.
[μσν. κατακόκκινος < κατα- κόκκινος]
