• 1)
  • α) Κατεβαίνω (από ψηλά):
    • Oικούντες γαρ εισίν εν όρεσιν …, κατερχόμενοι δε εκρούσευον τας κάτω χώρας (Έκθ. χρον. 79¹⁶)·
    • φρ. κατέρχομαι εις νεκρούς = πεθαίνω:
      • (Ριμ. Βελ. ρ 215)·
  • β) πηγαίνω· αναχωρώ:
    • (Ιστ. πολιτ. 32⁴)·
  • γ) διέρχομαι, περνώ από κάπου:
    • Κάστρη πολλά επαρέδραμεν και χώρας εκατήλθεν (Ιμπ. 260)·
  • δ) ορμώ, επιτίθεμαι εναντίον κάπ.:
    • σύρει σπαθίν ετόλμησεν, επάνω μου κατήλθεν (Διγ. Z 3551).
• 2) Αναζητώ, ανατρέχω:
  • αν ουκ έχει ή τέκνα ή γονείς, τότε κατέρχου εις τους αδελφούς (Ελλην. νόμ. 565¹⁹).
• 3) Καταντώ:
  • (Ερωφ. Β´ 226).
• 4) Συγκατανεύω:
  • να κατελθεί (ενν. η κόρη) εις το θέλημαν ήγουν του Βερδερίχου (Λίβ. Sc. 1809).

[αρχ. κατέρχομαι]