• Υπόσταση, ύπαρξη, ψυχή (με συμπάθεια):
  • Αυτείνον η καρδούλα της πολλά γαρ τον ηγάπα (Θησ. Θ´ [10³]).

• Φρ.
• 1) Άπτει η καρδούλα μου = είμαι σε ταραχή, σε έξαψη:
  • (Γεωργηλ., Θαν. 82).
• 2) Βαστώ σκληρήν καρδούλα = είμαι δύσπιστος, επιμένω στην απόφασή μου:
  • (Φαλιέρ., Ιστ. 536).
• 3) Δροσίζεται η καρδούλα μου = ικανοποιούμαι, ευχαριστιέμαι:
  • (Περί γέρ. 160).
• 4) Καίω την καρδούλα κάπ. = στεναχωρώ κάπ., κάνω κάπ. να υποφέρει:
  • (Γεωργηλ., Θαν. 54).
• 5) Μαραίνει κ. την καρδούλα μου = με κάνει κ. να υποφέρω:
  • (Ch. pop. 96).
• 6) Τρέμει η καρδούλα μου = συγκινούμαι, ταράζομαι:
  • (Ch. pop. 468).

[<ουσ. καρδία + κατάλ. ‑ούλα. Η λ. στο Du Cange (λ. ‑ίτζα) και σήμ.]