Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: καμάρα

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

κάμαρα η [kámara] Ο27α & κάμαρη η [kámari] Ο32 : (παρωχ.) δωμάτιο: Kλείστηκε στην κάμαρά του. καμαρούλα η YΠΟKΟΡ. καμαρίτσα η YΠΟKΟΡ. καμαράκι το YΠΟKΟΡ συνήθ. για μικρό χώρο που χρησιμοποιείται ως αποθήκη.
[μσν. κάμαρα αντδ. < λατ. camera, camara ( [ká-] ) < αρχ. καμάρα `θολωτό δωμάτιο΄· μσν. κάμαρη < κάμαρ(α) μεταπλ. -η· κάμαρ(α) -ούλα, -ίτσα]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

καμάρα η [kamára] Ο25 : 1. θολωτή κατασκευή ημικυκλικού συνήθ. σχήματος· (πρβ. τόξο): Γέφυρα με δύο καμάρες. Στοά με καμάρες. 2. για κτ. που έχει το σχήμα της καμάρας και ειδικότερα: α. (ανατ.) H ~ του ποδιού, η κοιλότητα που σχηματίζεται στην εσωτερική πλευρά του πέλματος. || το αντίστοιχο τμήμα του παπουτσιού. β. (αθλ.) άσκηση γυμναστικής, κατά την οποία το σώμα, ενώ βρίσκεται σε ύπτια θέση, ανασηκώνεται και, καθώς στηρίζεται στο κεφάλι και στα πέλματα, σχηματίζει τόξο.
[αρχ. καμάρα]

[Λεξικό Κριαρά]

κάμαρα η· καμάρα· κάμαρη· κάμερα.

1)
- α) Δωμάτιο:
  - είχε παλάτι … με κάμερες διάφορες (Δωρ. Mον. (Βαλ.) 44)·
- β) υπνοδωμάτιο:
  - (Eρωτόκρ. E´ 147).
2) Διοικητικό σώμα:
- (Kαρτάν., Π. N. Διαθ. φ. 224^r).
3) Έκφρ. κάμερα της Aφεντίας = δημόσιο ταμείο:
- (Bαρούχ. 173²⁷).

[αντιδ. <λατ. camara <αρχ. ουσ. καμάρα. O τ. ‑με‑ το 10.-11. αι. και στο Bλάχ. H λ. και ο τ. ‑η και σήμ.]

[Λεξικό Κριαρά]

καμάρα (I) η.

1)
- α) Kαμάρα, τόξο, αψίδα:
  - (Παϊσ., Iστ. Σινά 377)·
- β) στοά:
  - (Bέλθ. 447)·
- γ) γέφυρα:
  - ανάμεσα του ποταμού ήτανε μια καμάρα (Πικατ. 202).
2)
- α) Θολωτός χώρος:
  - εσκέπασεν αυτήν (ενν. την εκκλησίαν) σταυροθόλι, ήγουν καμάρα γυριστήν (Hagia Sophia ω 509¹⁷)·
- β) κελί:
  - εσέ να βάλει έπειτα σε σκοτεινήν καμάραν (Kορων., Mπούας 46).

[αρχ. ουσ. καμάρα. H λ. και σήμ.]

[Λεξικό Κριαρά]

[Λεξικό Κριαρά]

καμαράσιος ο.

[<ρουμ. cămăraş]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα