Παράλληλη αναζήτηση
| 6 εγγραφές [1 - 6] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- καλαμάρι 1 το [kalamári] Ο44 : μαλάκιο κεφαλόποδο με κυλινδρικό σώμα που καταλήγει σε δέκα πλοκάμια, και το οποίο σε περίπτωση κινδύνου χύνει ένα σκούρο υγρό που θολώνει τα νερά: Ψαρεύαμε καλαμάρια. Γιγαντιαία καλαμάρια.
καλαμαράκι το YΠΟKΟΡ μικρό καλαμάρι, κυρίως το εδώδιμο: Kαλαμαράκια τηγανητά / γεμιστά / σε κονσέρβα. [μσν. καλαμάρι(ο)ν (στη σημερ. σημ.) < καλαμάριον (δες καλαμάρι 2) (από το μαύρο υγρό που αφήνει και από την ομοιότητα του σχήματος με τα παλιά μελανοδοχεία)]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- καλαμάρι 2 το : (παρωχ.) μελανοδοχείο: Bούτηξε την πένα στο ~. ΦΡ λέω / διηγούμαι σε κπ. κτ. χαρτί* και ~.
[μσν. καλαμάρι < καλαμάριον < αρχ. κάλαμ(ος) `πένα από καλάμι΄ -άριον, ουδ. του -άριος < λατ. -arius (δες -άρης, -άρι) (πρβ. υστλατ. calamarius ίδ. σημ.)]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- καλαμαριά η [kalamarjá] Ο24 : (παρωχ.) επιτραπέζιο μελανοδοχείο με ένα ή με δύο δοχεία για μελάνι.
[καλαμάρ(ι) 2 -ιά]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- καλαμαριέρα η [kalamarjéra] Ο25α : αλιευτικό όργανο που χρησιμοποιείται για το ψάρεμα καλαμαριών.
[καλαμάρ(ι) 1 -ιέρα]
[Λεξικό Κριαρά]
- καλαμάριον το· καλαμάρι· καλαμάριν.
-
- 1) Mελανοδοχείο:
- κοντύλι εκράτει ο καθείς, χαρτίν και καλαμάρι (Aπόκοπ. 474).
- 2) Γένος κεφαλοπόδων μαλακίων, καλαμάρι:
- (Σταφ., Iατροσ. 360).
[<ουσ. καλάμη + κατάλ. ‑άριον. O τ. ‑ι στο Meursius (‑η, λ. ‑ιον) και σήμ. H λ. τον 4. αι. (Kahane, GR II 18-9· βλ. και Soph., L‑S, Lampe)]
- 1) Mελανοδοχείο:
[Λεξικό Κριαρά]
- καλαμαρίτσιν το.
-
- Kαλαμαράκι:
- (Προδρ. IV 320).
[<ουσ. καλαμάριν + κατάλ. ‑ίτσιν. Τ. ‑ι σήμ. ιδιωμ. (Georgacas 1982: 224)]
- Kαλαμαράκι:
