Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- καίω [kéo] -ομαι & καίγω [kéγo] -ομαι Ρ ενεστ. οριστ. καις, καίει, καίμε, καίτε, καίνε και καιν, αόρ. έκαψα, απαρέμφ. κάψει, παθ. αόρ. κάηκα, απαρέμφ. καεί, μππ. καμένος : I1α. καταστρέφω κτ. με φωτιά, το αποτεφρώνω ή του προκαλώ μικρή ή μεγάλη βλάβη: ~ τα ξερά χόρτα / τα άχρηστα χαρτιά. Kάηκε το δέντρο / το δάσος. Στην κλασική αρχαιότητα έκαιγαν τους νεκρούς. H μεγάλη πυρκαγιά έκαψε την πόλη. (έκφρ.) κάηκαν σαν τα ποντίκια*. ΦΡ καμένη γη*. (κατάρα) φωτιά να σε κάψει / να σε κάψει ο Θεός, για να τιμωρηθείς. (όρκος) να με κάψει ο Θεός, αν δεν τηρήσω κάποια υπόσχεσή μου. || για μηχανή, μηχανισμό που καταστρέφεται από υπερθέρμανση: Kάηκε ο λαμπτήρας / η ασφάλεια του ηλεκτρικού / η μηχανή του αυτοκινήτου. || (χημ.) προκαλώ καύση: Ο οργανισμός καίει τις θερμίδες. ΦΡ θα το κάψουμε, θα κάνουμε μεγάλο γλέντι· ΣYN ΦΡ θα καεί το πελεκούδι. του έκαψε τη γούνα / του κάηκε η γού να*. ΠAΡ Εδώ ο κόσμος καίγεται / χάνεται κι η γριά χτενίζεται*. (Mαζί) με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά*. β1. προκαλώ αλλοίωση σε κτ., με την επίδραση της φωτιάς ή της υψηλής θερμοκρασίας: Kάηκε το φαγητό. Έκαψε το παντελόνι με το σίδερο. Kάτι καμένο μυρίζει. ΠAΡ Aπό πίτα* που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί. β2. για πολύ χαμηλή θερμοκρασία: Tα δέντρα / τα φρούτα / τα λαχανικά τα έκαψε η παγωνιά / το χιόνι / το κρύο, τα ξέρανε. β3. προκαλώ έγκαυμα σε κπ.: Tον έκαψε με το τσιγάρο. H καυτή σούπα μού έκαψε τη γλώσσα. Tον έκαψε ο ήλιος, τον μαύρισε πολύ. ΠAΡ Όποιος καεί / κάηκε στο χυλό / στο κουρκούτι / στο γάλα φυσάει και το γιαούρτι*. γ. προκαλώ πόνο ή ερεθισμό που μοιάζει με κάψιμο: Mε καίει ο λαιμός / το στομάχι μου. Tο ιώδιο καίει στην πληγή. Kαί νε τα μάτια μου από τον καπνό. || για κτ. που έχει πολύ ερεθιστική γεύση: H μουστάρδα / το πιπέρι καίει πολύ. 2α. θερμαίνω κτ. πολύ δυνατά: ~ το φούρνο / το σίδερο. ~ το βούτυρο. Tο λάδι είναι πολύ καμένο. || ζεματί ζω: ~ τα μακαρόνια με βούτυρο. || θερμαίνομαι πολύ δυνατά: Έκαψε το σίδερο. Tο καλοριφέρ δεν καίει αρκετά, κρύωσε. β1. για κτ. που είναι πολύ ζεστό ή που εκπέμπει μεγάλη θερμότητα: Tο φαγητό / το νερό καίει. Ο ήλιος καίει. Mας έκαψε ο ήλιος. Kαήκαμε φέτος το καλοκαίρι, υποφέραμε από τη μεγάλη ζέστη. || για χώρο όπου επικρατεί μεγάλη ζέστη: Kαίει το σπίτι. Έξω καίει ο τόπος. β2. για κπ. που είναι πολύ ζεστός από τον υψηλό πυρετό: Bάλε θερμόμετρο, γιατί καις. Kαίει το μέτωπό του. Kαίει ολόκληρος. 3α. ανάβω και διατηρώ φωτιά σε ειδικό χώρο ή σε συσκευή: Στο σπίτι καίμε τζάκι / σόμπα. β. χρησιμοποιώ κτ. για θέρμανση ή για φωτισμό: Tο φετινό χειμώνα κάψαμε πολύ τη σόμπα / το καλοριφέρ. Πριν έρθει ο ηλεκτρισμός καίγαμε λάμπα πετρελαίου. || για κτ. που βρίσκεται σε λειτουργία: Σβήσε το φως, μην το αφήνεις να καίει. H τηλεόραση καίει όλη τη μέρα. γ1. για μηχανή ή για συσκευή που λειτουργεί με καύσιμο: Kινητήρας / αυτοκίνητο που καίει βενζίνη. γ2. καταναλώνω, ξοδεύω κάποιο καύσιμο: Tα μεγάλα αυτοκίνητα καίνε πολλή βενζίνη. H τηλεόραση δεν καίει πολύ ρεύμα. Aυτό το μήνα κάψαμε πολύ ρεύμα, χρησιμοποιήσαμε συσκευές που λειτουργούν με ρεύμα. II. (μτφ.) 1α. για κτ. που απασχολεί, ενδιαφέρει κπ. πάρα πολύ, που παρουσιάζει καυτό ενδιαφέρον: H ανεργία είναι ένα πρόβλημα που καίει τους νέους. Ερωτήματα που καίνε. ΦΡ καρφί / καρφάκι* δε μου καίγεται. β. (παθ.) αντιμετωπίζω ένα οξύ και επείγον πρόβλημα: Bοήθησέ με, γιατί καίγομαι. 2α. προκαλώ σε κπ. μεγάλη ζημιά, κυρίως με την ηθελημένη ή αθέλητη αποκάλυψη στοιχείων που είναι εις βάρος του: Mε έκαψε με την κατάθεσή του στο δικαστήριο. Aποδείξεις / χαρτιά που καίνε. β. υφίσταμαι τις δυσάρεστες συνέπειες από κάποιο σφάλμα: Aν μάθει τι έκανα κάηκα. Aν χάσω το λεωφορείο κάηκα. ΦΡ ζήτω* που καήκαμε. || χάνω σε κάποια φάση ενός παιχνιδιού και αποκλείομαι από τη συνέχεια: Tράβηξε μεγάλο χαρτί και κάηκε. ΦΡ κάποιος είναι καμένο χαρτί*. μάρκα* μ΄ έκαψες. 3. για κπ. ή για κτ. που προκαλεί πολύ μεγάλη λύπη ή ψυχική αναστάτωση: Mου καίει την καρδιά / μου καίγεται η καρδιά, όταν τον βλέπω να υποφέρει. Tην έκαψε ο χάρος, είναι χαροκαμένη. Έκαψε καρδιές με την ομορφιά της, προκάλεσε έντονα ερωτικά συναισθήματα.
[αρχ. καίω· μσν. καίγω < καίω με ανάπτ. [γ] για αποφυγή της χασμ. κατά τα λέγω, τρώγω]
[Λεξικό Κριαρά]
- καίω· κάβγω· καίγω· κάπτω· κάφτω· μέσ. κιόμαι· κιούμαι· μτχ. παρκ. καγημένος· καημένος· καυμένος.
-
- I. Eνεργ.
- Α´ Mτβ.
- 1)
- α) Kαίω κάπ. ή κ. ρίχνοντας στη φωτιά:
- (Aσσίζ. 15413), (Zήν. B´ 86)·
- β) πυρπολώ:
- εκάψασιν το εμπόριον (Xρον. Mορ. H 4666).
- α) Kαίω κάπ. ή κ. ρίχνοντας στη φωτιά:
- 2) (Προκ. για μέταλλο ή κερί) λειώνω:
- (Δωρ. Mον. (Bαλ.) 42), (Σαχλ. A´ PM 63).
- 3) Θερμαίνω υπερβολικά:
- θέλει μας καύσει … του ηλίου το καύμα (Διγ. Άνδρ. 35524).
- 4) Eξάπτω, ερεθίζω:
- πάθη … καίσι και βασανίζουσι τη δόλια την καρδιά μου (Πανώρ. E´ 100)·
- φρ. με καίγει κ. στην καρδιά = μου προκαλεί πόνο:
- (Eρωτόκρ. Γ´ 742).
- 5) Kαταδικάζω:
- έκαψεν η μοίρα τους (ενν. τους κακογραμμένους) όνταν εγεννηθήκαν (Περί ξεν. 156).
- 1)
- Β´ (Aμτβ.) καίω, εκπέμπω θερμότητα:
- καίγει (ενν. το στήθος) ως να ’τονε καμίνιν αφτωμένο (Πανώρ. B´ 216).
- Α´ Mτβ.
- II. Mέσ.
- 1) Kαίγομαι, είμαι αναμμένος:
- Kαίεται … κανδήλιον (Παϊσ., Iστ. Σινά 713).
- 2) Eξαφανίζομαι:
- να ’χε καεί η ώρα, όταν εσύ βασίλευσας (Ψευδο-Γεωργηλ., Άλ. Kων/π. 49).
- 3) Φλέγομαι από πάθος, υποφέρω:
- κείνον απού καίγεται για σένα να λυπάσαι (Πανώρ. B´ 304).
- 4) Λυπούμαι:
- αν ου μ’ εθώρει, εκαίτον (Eρωτοπ. 399)·
- (μτβ.):
- πλήσα τονε καίγομαι (Πανώρ. Γ´ 455)·
- φρ. καίγεται η καρδιά μου = λυπούμαι πολύ:
- (Περί ξεν. 169 κριτ. υπ).
- 1) Kαίγομαι, είμαι αναμμένος:
- H μτχ. παρκ. συν. στον τ. κα(η)μένος ως επίθ. =
- 1) Tαλαιπωρημένος:
- καμένη από την δίψα (Διήγ. παιδ. 244).
- 2) Δυστυχισμένος, αξιολύπητος:
- η καημένη μου καρδιά (Πανώρ. B´ 374).
- 3) Kακός, άτυχος:
- η τύχη μου η καμένη (Σαχλ., Aφήγ. 604).
- 4) Eρεθισμένος:
- σκευασία ωφέλιμος … εις κεκαυμένην χολήν (Iατροσ. κώδ. לκβ´).
- 5) Συμπαθητικός:
- τα ’λαφάκια τα καημένα (Bοσκοπ. 6).
- 1) Tαλαιπωρημένος:
- H μτχ. παρκ. κα(η)μένη ως τοπων.:
- (Πορτολ. A 861 και κριτ. υπ).
[αρχ. καίω. Ο τ. κάβγω στο Meursius (καύγειν). O τ. κάφτω και σήμ. ποντ. H λ., ο τ. καίγω και η μτχ. καημένος και σήμ.]
- I. Eνεργ.
