• 1) Κεντρί:
  • σκορπίε, φθόνε δολερέ, … πλήρη να ’ναι τα κέντρα σου, γεμάτα το φαρμάκιν (Γεωργηλ., Βελ. Λ 495).
• 2) Μεταφ.
  • α) ενόχληση, πείραγμα:
    • απ’ εμού κακώσεως … κέντρον έχεις (Βέλθ. 53)·
  • β) παρόρμηση, παρακίνηση:
    • κέντρον του πόθου και της επιθυμίας εις την καρδίαν μου εφυτεύθη εις το να έλθω το γοργότερον (Βελλερ., Επιστ. 62⁴).
• 3) Αγκάθι:
  • Ο βάτος με τα κέντρα του στα πόδια την κτυπάει (Αιτωλ., Μύθ. 8⁵).
• 4) Κέντρο, επίκεντρο:
  • Ω Πόλις, Πόλις, κέντρον των τεσσάρων του κόσμου μερών (Δούκ. 385¹¹).

[αρχ. ουσ. κέντρον. Η λ. και σήμ. (‑ο)]