Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- κάτοικος ο [kátikos] Ο19 θηλ. κάτοικος [kátikos] Ο36 : αυτός που διαμένει σ΄ έναν τόπο, που έχει την κατοικία του σ΄ αυτόν: H Ελλάδα έχει περίπου δέκα εκατομμύρια κατοίκους. Οι κάτοικοι των χωριών και των πόλεων. Ο αριθμός των κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο δείχνει την πυκνότητα του πληθυσμού. Πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού / της περιοχής; || Οι κάτοικοι των σπηλαίων.
[λόγ. < αρχ. κάτοικος· λόγ. θηλ. χωρίς διάκρ. γένους]
[Λεξικό Κριαρά]
- κάτοικος ο.
-
- Κάτοικος:
- (Διγ. O 1589).
- Ως επίθ. = κατοικημένος:
- ο ναός … ήταν όλος έξωθεν το γύρον κάτοικος ανθρώπους (Ιστ. πατρ. 8211‑2).
[αρχ. ουσ. κάτοικος. Η λ. και σήμ.]
- Κάτοικος:
