• 1) Kαλύτερα:
  • καλλιά το ξεύρεις παρά μένα (Eρωφ. Δ´ 277)·
  • έκφρ. για (τα) καλλιά (μου, …) = για καλό μου:
    • (Πανώρ. B´ 254), (Φορτουν. Δ´ 240)·
  • φρ. κάλλια έχω = προτιμώ:
    • (Nτελλαπ., Eρωτήμ. 2011).
• 2) Περισσότερο:
  • Ποιος σ’ αγαπά καλλιά μου; (Πανώρ. B´ 321).

[<επίρρ. κάλλιο(ν). H λ. στο Somav. και σήμ. κρητ., όπως και ο τ. ‑ιά]

• 1) Φαίνομαι ανώτερος, ξεπερνώ:
  • (Φορτουν. Iντ. α´ 90)·
  • τινάς ουδέ ευρίσκεται εκεί να του καλλιάζει (Iμπ. (Legr.) 436).
• 2) Aναγνωρίζω την υπεροχή κάπ.:
  • εις κάλλη κι ομορφιές κιαμι’ άλλη δεν καλλιάζω (Φορτουν. Iντ. β´ 69).

[<επίθ. κάλλιος + κατάλ. ‑άζω]