• 1)
  • α) Βάζω, έχω κ. στο νου μου, σκέφτομαι, συλλογίζομαι:
    • πράγμα κακόν μη θυμηθείς (Σπαν. B 282)·
  • β) ξαναφέρνω κ. στη μνήμη μου, θυμάμαι:
    • (Πανώρ. Δ´ 6)·
    • (με σύστ. αντικ.):
      • (Πεντ. Δευτ. VII 18)·
  • γ) μνημονεύω:
    • σας θυμούμαι … στην προσευχή μου (Πανώρ. Δ´ 408).
• 2)
  • α) Στοχάζομαι, αναλογίζομαι:
    • πως αγάπησες κι εσύ πολλές φορές θυμήσου (Πανώρ. Δ´ 328)·
  • β) έχω στο νου μου, νοιάζομαι κάπ.:
    • θυμού για το Τζαβάρλα μας (Φορτουν. Γ´ 107).
• 3)
  • α) Μου έρχεται μια σκέψη, μια ιδέα:
    • λαλήσαι μέρος των αυτού πράξεων εθυμήθην (Αξαγ., Κάρολ. Ε´ 30)·
  • β) μου έρχεται κ. στο νου, με βοηθάει η μνήμη μου:
    • Όλα του τα καμώματα … δεν θυμούμαι να τα πω (Γαδ. διήγ. 468).
• 4)
  • α) Αναπολώ, νοσταλγώ:
    • τσι ξεφάντωσες … μη θυμάσαι (Πανώρ. Γ´ 341)·
  • β) φαντάζομαι· ονειρεύομαι:
    • γάδαρον εθυμήθηκε τον κύρην τον δικόν του (Αιτωλ., Μύθ. 139⁷).
• 5)
  • α) Λαβαίνω κ. υπόψη μου, λογαριάζω:
    • θύμου, Κροίσο …, διά την φιλαργυριά σου (Βεντράμ., Φιλ. 23)·
  • β) έχω κ. υπόψη μου, ξέρω:
    • διάξες άλλαξα και τά θυμάσαι αφήκα (Πανώρ. Γ´ 284)·
  • γ) (προκ. για προειδοποίηση ή απειλή):
    • με δάκρυα θε να μου θυμηθείτε (Τζάνε, Κρ. πόλ. 556¹⁸).

[<αρχ. ενθυμούμαι. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]