• 1)
  • α) Δύναμη:
    • ήδειχνε την εμπόρεση τσ’ αγάπης τη μεγάλη (Ερωτόκρ. Β´ 308)·
  • β) δυνατότητα:
    • έγραψα σ’ όλα που ’λαχα κατά τη μπόρεσή μου (Τζάνε, Κρ. πόλ. 135¹⁰).
• 2)
  • α) Κυριαρχία, εξουσία:
    • δε φτάνει η γνώση … εκ τη μπόρεση του πόθου να γλυτώσει (Ερωφ. Δ´ 120· Ευγέν. 1020)·
  • β) κατοχή:
    • ό,τι άλλο πράμα βρίσκομαι να ’χω στη μπόρεσή μου (Ερωφ. Α´ 506).
• 3) Άνεση (οικονομική), «βολή»:
  • ’ς κείνους π’ ουκ έχουν μπόρεσην να δώσεις την βοήθεια; (Δεφ., Σωσ. 314).

[<ημπορώ + κατάλ. ‑ση. Ο τ. μπόρεσις στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ. (‑ση)]