• I. Ενεργ.
  • Α´ Μτβ.
    • α) Δίνω ζωή:
      • εις Πνεύμα το Άγιον, ζωοποιούν τα πάντα (Διγ. Gr. 792)·
    • β) ανασταίνω:
      • ο φοίνικας έχει την εξουσίαν του αποκτείναι εαυτόν και του ζωοποιήσαι (Φυσιολ. (Legr.) 779)·
    • γ) αφήνω να ζήσει κάπ., κρατώ κάπ. στη ζωή:
      • παν υιός οπού γεννάται εις τον ποταμό να τον ρίξετε και παν θυγατέρα να ζωποίσετε (Πεντ. Έξ. I 22)·
    • δ) φρ. ζωποιώ σπορά = (προκ. για γυναίκα) φέρνω στη ζωή, γεννώ:
      • (Πεντ. Γέν. XIX 32).
  • Β´ (Αμτβ.) ανασταίνομαι, αναζωογονούμαι:
    • το όρνεον διά τριών ημερών εζωοποίησε (Φυσιολ. (Zur.) XIII 2¹⁹).
• II. (Μέσ.) παίρνω ζωή:
  • ούτω ζωοποιούται (ενν. ο ερωδιανός) (Φυσιολ. (Zur.) XXXVIII 2⁷)·
  • (μεταφ.):
    • τα άπιστα έθνη … ζωοποιήθησαν (Φυσιολ. 339).

[αρχ. ζωοποιέω]