Παράλληλη αναζήτηση
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- εύγλωττος -η -ο [évγlotos] Ε5 : 1.που χαρακτηρίζεται από ευγλωττία, από ευφράδεια: Εύγλωττη ομιλία. || (για πρόσ.) που μιλάει ωραία και συνεπώς πειστικά: ~ ρήτορας / ομιλητής / δικηγόρος / πολιτικός. 2. (μτφ.) που είναι πολύ ενδεικτικός, σαφής: Εύγλωττη απόδειξη / μαρτυρία / χειρονομία. Tολμηρή ερωτική εκπομπή με τον αρκετά εύγλωττο τίτλο «Ροζ Iστορίες».
εύγλωττα ΕΠIΡΡ. [λόγ. < αρχ. (αττ. διάλ.) εὔγλωττος]
