• 1)
  • α) Δωρεά, δώρο:
    • είς άνθρωπος … ποιεί δόσμαν ετέρου (Ασσίζ. 406¹¹⁹)·
    • πολλή προίκα και δόσμα (Πεντ. Γέν. XXXIV 12)·
  • β) αμοιβή:
    • μη φέρεις δόσμα κούρβας … του Θεού σου (Πεντ. Δευτ. XXIII 19)·
  • γ) έκφρ. νέον δόσμα, βλ. νέος Εκφρ. 2.
• 2) Χτύπημα:
  • ουδέ καν εξύπνησεν του δόσματος ο δράκων (Καλλίμ. 568).

[<αόρ. του δίδω + κατάλ. ‑μα. Ο τ. στο LBG. Η λ. στο Somav. (λ. δόσις)]