• I. Ενεργ.
  • 1) (Προκ. για κρασί) γίνομαι αψύς, ξίδι:
    • (Αγαπ., Γεωπον. 244).
  • 2)
    • α) (Μεταφ.) αγριεύω, θυμώνω:
      • αφρίζου και δριμώνου (ενν. τα φαριά) (Ερωτόκρ. Δ´ 1654)·
    • β) (προκ. για άνεμο) δυναμώνω:
      • (Ερωτόκρ. Δ´ 1772).
• II. (Μέσ.) ενισχύομαι:
  • άλλοι … μέσα δριμωθήκα (Τζάνε, Κρ. πόλ. 239¹⁹).

[<επίθ. δριμύς + κατάλ. ‑ώνω. Η λ. στο Somav. και σήμ. ιδιωμ. (Andr., λ. δριμώ, Πιτυκ.)]