• 1)
  • α) Υπηρέτρια, δούλα:
    • δούλες της ήβαλεν εκεί αρχόντων θυγατέρες (Διγ. O 81)·
  • β) προκ. για ευσεβή χριστιανή:
    • Αξίωσον την δούλην σου την ταπεινήν, παρθένε (Εις Θεοτ. 47).
• 2) Ως φιλοφρόνηση προς επίσημα πρόσωπα:
  • εκλήθηκα εις τας χείρας σου δούλη του ορισμού σου (Ιμπ. 501).

[αρχ. ουσ. δούλη. Η λ. και σήμ.]