• 1) Στο μεταξύ:
  • Διαμέσου ουν … (Σφρ. Χρον. 154²⁷).
• 2) Ως πρόθ.
  • α) Ανάμεσα, μεταξύ:
    • τες μάχες …, τές είχαν διαμέσον (Χρον. Τόκκων 1152)·
  • β) με μεσολάβηση:
    • ικετεύων … την άπειρον αυτού ευσπλαχνίαν διαμέσου της παναχράντου αυτού Μητρός (Σεβήρ., Διαθ. 189¹³).

[<συνεκφ. διά μέσου (αρχ., L‑S, λ. μέσος ΙΙΙ1d). Η λ. και σήμ.]