• 1) Για δεύτερη φορά, ξανά:
  • (Προδρ. III 273-7 χφ P κριτ. υπ).
• 2) Κατόπιν, στη συνέχεια, κατά δεύτερο λόγο (σε αντιδιαστολή με το πρώτα):
  • Πρώτά ’πιεν η βασίλισσα και δεύτερ’ ο υιός (Βίος Δημ. Μοσχ. 273).
• 3) Δυο φορές:
  • αυτός τον μήναν δεύτερον εις τον λουτρόν υπάγει (Προδρ. IV 90).
• 4) Έκφρ. προς δεύτερον = για δεύτερη φορά, ξανά:
  • (Σαχλ., Αφήγ. 802).

[αρχ. επίρρ. δεύτερον. Η λ. και σήμ.]

• Ονομασία του πέμπτου βιβλίου της Πεντατεύχου:
  • (Φυσιολ. 342¹³).

[μτγν. ουσ. δευτερονόμιον]