• Με δειλία:
  • τα κάτεργα δειλά, γοργά ’πεκεί μακρύναν (Αχέλ. 2535).

[μτγν. επίρρ. δειλά. Η λ. και σήμ.]

• I. (Ενεργ.) αισθάνομαι φόβο:
  • (Λίβ. Sc. 1203).
• II. Μέσ.
  • 1) Δειλιάζω:
    • εδειλαινόμην άμετρα, πολλά συνεστελλόμην (Γλυκά, Στ. 55).
  • 2) Ανησυχώ για κ.:
    • σφόδρα δειλαινόμενος την ερημανθρωπίαν (Καλλίμ. 412).

[αρχ. δειλαίνω. Το μέσ. και σήμ. ποντ.]

• Δείχνομαι άνανδρος, δειλιάζω:
  • Ιδόντες … πολλοί εδειλανδρήσαν (Γεωργήλ., Βελ. Λ 245).

[μτγν. δειλανδρέω. Πβ. ‑ίζω (Lampe, LBG) και μέσ. ‑ντρίζομαι σήμ. κρητ.]