• 1) Σφραγισμένο δισκίο από μόλυβδο ή άργυρο ή χρυσό που κρεμόταν από επίσημα έγγραφα:
  • προστάγματα του εποίκασιν με κρεμαστές τες βούλλες (Χρον. Μορ. H 316).
• 2)
  • α) Το όργανο με το οποίο σφραγίζεται κ., σφραγίδα:
    • Περί τον χρυσοχόν οπού ποιεί άνομας βούλλας (Ασσίζ. 22¹³)·
  • β) το αποτύπωμα της σφραγίδας:
    • απήρεν μαρτυρίες εγράφως με τες βούλλες τους (Χρον. Μορ. H 8125).
• 3) (Μεταφ.) στίγμα ηθικό:
  • χίλιες μύριες εντροπές και βούλλες τσι κουκλώνου (Φορτουν. Β´ 398).
• 4) Επίσημο έγγραφο σφραγισμένο:
  • (Λίμπον. 307).
• 5) Ύφασμα με το οποίο δένονται τα μάτια, «τυφλοπάνι»:
  • (Διήγ. Βελ. χ 136).

[μτγν. ουσ. βούλλα. Η λ. και σήμ. (ά. γρ. βούλα)]