• α) Σύζυγος του βασιλιά ή γυναίκα που βασιλεύει:
  • (Διήγ. Αλ. V 52), (Διγ. Z 3900)·
  • (μεταφ.):
    • θεά τση δόλιας μου καρδιάς, βασίλισσα του νου μου (Πανώρ. Β´ 533)·
• β) (προκ. για την Παναγία):
  • (Εις Θεοτ. 26)·
• γ) (προκ. για θεά):
  • (Φορτουν. Ιντ. β´ 73)·
• δ) (προκ. για την Κωνσταντινούπολη):
  • (Χρον. σουλτ. 34³³).

[αρχ. ουσ. βασίλισσα. Η λ. και σήμ.]