• 1) (Mεταφ.) ορμητική, σφοδρή και θερμή πνοή:
  • από αύρας της καρδιάς μου ελάλησα θυμούμενος απρεπείς τινες λόγους (Aναγν., Στ. πολιτ. 12).
• 2) Kαυστική πνοή ανέμου:
  • (Kυπρ. ερωτ. 31⁸).

[αρχ. ουσ. αύρα. H λ. και σήμ.]

• ① light or softly-blowing wind, breeze, zephyr (syn αεράκι, ζέφυρος, άχνα):
  • ~ ανάλαφρη, βραδινή, γλυκιά, δροσερή, θερμή |
  • ~ από τριαντάφυλλα |
  • ~ της αυγής |
  • θαλάσσια ~ sea breeze (syn μπάτης) |
  • απόγεια ~ land breeze |
  • η ~ μάς χάιδευε τα πρόσωπα (Ouranis) |
  • ευλογημένο μέρος για μεσημεριάτικον ύπνο, καθώς το δροσίζουν όλες οι βουνήσιες αύρες (ChZalokostas) |
  • poem και εις την ~ κυματίζουν | μαύρα, ολόχρυσα μαλλιά (Solom) |
  • των λουλουδιών τα πέταλα θαρρείς οι αύρες παίρνουν (Gryparis)

• ② fig light or pleasant emanation or quality, waft, breath, breeze (syn πνοή):
  • φυσούσαν και οι λατινικές αύρες, φέρνοντας ως εκεί τη γύρη του πολιτισμού (Ouranis) |
  • θ' αρχίσουμε όλοι ν' αναπνέουμε την ~ της απολυτρώσεως (Petsalis) |
  • τα ποιήματά του .. μας φέρνουν στο πρόσωπο .. μια φευγαλέα λυρική ~ (Chatzinis) |
  • τους γόους του [Προμηθέα] έρχεται να δροσίσει η ~ του τραγουδιού των Ωκεανίδων (Giatras) |
  • poem .. της καλοσύνης ποιος σου 'μαθε | την ~ όπου διαβαίνεις να σκορπάς; (Skipis)

[fr postmed, MG αύρα ← K, AG]

• ① AG myth. swift companion of Artemis and lover of Dionysus

• ⓐ pl Aύρες daughters of the North Wind:
  • αγάλματα που εικονίζουν Nηρηίδες ή Aύρες

• ② f pers-n:
  • "Tι αγαπάς, Γιωργούλη, περσότερο;" "Tη θείτσα ~" (Myrtiotissa)

[der of αύρα]