• cunning and rapacious (male) person:
  • θα τους φάη ο επιτήδειος, ο ~ της αγοράς, ο αγύρτης, ο αδίσταχτος (Terzakis) |
  • οι διάφοροι έξυπνοι αϊτονύχηδες (Christidis EΣ) |
  • οι αετονύχηδες ... κατατρώγανε το καταπέτασμα (Psathas) |
  • η εξωτερική βοήθεια εξανεμίστηκε σε απαράγωγα έργα ... και στους αετονύχηδες με τις τσατσάρες και τα ρολόγια (Ploritis) |
  • poem ... είναι του ιππικού ο εχθρός |
  • κι ~ και ρουφήχτρα φόρων (Stavrou Ar)

[substantiv. m of αϊτονύχης adj]

• wide-awake, quick-witted, shrewd in the extreme (syn πολύ επιτήδειος, τετραπέρατος):
  • άντρας γερός, αετονύχης, σαλταδόρος, επιτήδειος (Psathas) |
  • κάποιος ~ πορτοφολάς ψημένος ... την εξάφρισε ... μέσα στο τραίνο (Melas)

[cpd w. νύχι; lit 'having eagle's talons']