• 1) Aπό τότε που, αφότου:
  • αφού κατήλθεν ο Xριστός εξ ουρανού στον κόσμον, έδιωξεν τας παράνομας και μυσαράς θυσίας (Διγ. Esc. 97· Aργυρ., Bάρν. K 77).
• 2) Aπό τη στιγμή που:
  • (Διγ. Z 439), (Aσσίζ. 64^8‑9).
• 3) Όταν:
  • (Kορων., Mπούας 113).
• 4) (Aιτ.) εφόσον, μια και:
  • (Xρον. Mορ. P 1008)·
  • αφού την ρόγαν μας κρατείς, εμείς σε προσκυνούμεν (Xρον. Mορ. P 5143).

[συνεκφ. αφ’ ού (ενν. χρόνου· αρχ., L‑S, λ. από ΙΙ). O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① region. fr the time when, (ever) since (syn in αφόντας 1):
  • poem ~ στον κόσμο ελάμψανε τ' αστέρια, | τέτοιου τρόμου φιλιά δεν εδοθήκαν (Solom)

• ② after, when (syn in αφόντας 2):
  • ~ έφαγε, έφυγε |
  • ~ τελειώσεις το σκούπισμα, άρχισε το σφουγγάρισμα |
  • ~απολυθεί απ' το στρατό, θα γίνει κουρέας |
  • η διαβάτισσα, ~ προχώρησε μερικά βήματα, στάθηκε λίγο παρακάτω (Theotokas) |
  • λίγους μήνες ~ ολοκληρώθηκε η δημοσίευση του έργου αυτού, παρουσιάσθηκε ανάγκη να ετοιμασθεί δεύτερη έκδοσή του (Dimaras) |
  • poem και ~ πανί, μαντήλι | εχάθη στο νερό, | εδάκρυσαν οι φίλοι, εδάκρυσα κι εγώ (Solom)

• ③ in view of the fact that, seeing that, considering, as, since (syn δεδομένου ότι, εφόσον L, μια και, μια που):
  • ~ δεν ξέρεις, να μη μιλάς |
  • ~ επιμένει, κάμε του το χατίρι |
  • ~ δε μελέτησε, θα αποτύχει στις εξετάσεις |
  • ~ τη δέρνει, πάει να πει πως δεν την αγαπάει |
  • ~ σου είπα να περιμένεις, γιατί έφυγες; |
  • πώς να πληρώσει, ~ δεν έχει λεφτά; |
  • ~ δεν πεινάει το παιδί, μην επιμένεις |
  • την περιουσία την διαχειρίζεται ο πατέρας της, ~ αυτή είναι ανήλικη |
  • ζητούσε την Ίμβρο και τη νομιμοποίηση της κυριαρχίας του σ' αυτήν, ~ άλλωστε την είχε και πριν ως φέουδο (Vacalop, adapted)

[fr postmed, MG αφού ← K ἀφ' οy ← Thuc. ἀφ' οy ← Xenoph. Cyr. 1.2.13 ἀφ' οy χρόνου]

• ① listen attentively or alertly, prick up one's ears, give ear, hearken (syn ακούω A5, αφτιάζομαι, syn phr βάζω αφτί):
  • έστησε το αφτί της κι αφουγκράστηκε (Venezis) |
  • πάσχιζαν ν' αφουγκραστούν, να ξεκρίνουν κάτι άλλο, πιο χαρακτηριστικό (Terzakis) |
  • δε μιλάμε, για ν' αφουγκραστούμε καλύτερα (ADoxas) |
  • τ' αφτί του αφουκραζόταν κι άμα άκουγε από μακριά τη φωνή του φιστικά, έτρεχε παρεμπρός του (Montis) |
  • poem ο τσαγανός ξάφνω τηρά μπροσπίσω κι αφηγκριέται· | λες κάτι απάντεχο αγροικά κλ (Mammelis)

• ⓐ be alert to catch an expected sound,wait to hear, listen for (syn αφτιάζομαι 1b):
  • folkt ο πλούσιος .. ξανασκεπάζεται κι αφουγκριέται τι θα πουν οι μοίρες (Loukatos) |
  • όλοι σώπαιναν κι έμοιαζαν ν' αφουγκράζονται την ενδεχόμενη συνέχεια (Terzakis) |
  • αφουγκράζεται, βέβαιος πως σε λίγο θα βροντήξει η πολεμόχαρη κραυγή του K. (Athanasiadis-N) |
  • poem όλα λες κι αφουγκράζονται | του αντρειωμένου να μας πεις το θρύλο (Melachrinos) |
  • στήνω αφτί ν' ακούσω και λογιάζω | το περπάτημά τους· αφηγκριέμαι | πότε θα μ' αγγίξουνε κλ (Dafni)

• ② follow by ear, give ear to, listen to (syn ακουρμαίνομαι, ακροάζομαι 1, αφτιάζομαι):
  • ο Άγιος Aυγουστίνος κάθεται και αφουγκράζεται την αιωνιότητα (Venezis) |
  • σώπασαν κι αφουγκράστηκαν τη σιγαλιά της νύχτας (Karagatsis) |
  • τα παιδιά με ιερό δέος αφογκράζονται τη γη, για ν' ακούσουν τις καρδιές των δέντρων (Chatzinis) |
  • poem από ψηλά χλωμό κοιτάει | το θλιβερό φεγγάρι | τον κοιμισμένον κήπο | και αφηγκράζεται τη σιγαλιά (Christomanos) |
  • .. την κόρη του αφουκράται | το νεκρικό να τραγουδάει σκοπό κλ (Kazantz Od 22.1111)

• ⓑ perceive by hearing, listen to, hear (syn αγροικώ 4, ακούω A1):
  • αφουγκράζεται την απάντηση, τη βροχή, τη θάλασσα, το παραμύθι, τη φωνή |
  • αφουκραστήκαμε θόρυβο φοβερό, που μας έβγαλε τ' αφτιά (Psichari) |
  • άμα καταλάβαινε ότι τον αφηκριόνταν, έπαυε στη στιγμή το λάλημα (Christovasilis) |
  • αφουγκραίνεται τον απόηχο της ζωής και της χαράς των συνανθρώπων της (Stamelos) |
  • θα ήθελες να ευρισκόσουν μονάχος εκεί· να αφοκρασθείς τον αντίλαλο του χαλκείου (Floros)

• ③ examine by listening to s.o.'s chest, auscultate (syn L ακροάζομαι 1b, ακροώμαι 1b):
  • αν δεν ήταν μάλιστα ο παπάς ν' αφουκράζεται την καρδιά του, .. οι σπιτικοί του θα τον είχαν πάρει για πεθαμένον (Bastias) |
  • γύρεψε και τον πιο ανεπαίσθητο ακόμα παλμό, μα δεν άκουσε τίποτα· αφουγκράστηκε πάλι· τίποτα! (TDoxas)

• ④ give ear furtively, listen in, eavesdrop (syn κρυφαγροικώ, κρυφακούω, L ωτακουστώ):
  • στεκόταν εκεί πίσω από την πόρτα, παραμόνευε, αφογκραζόταν (Xenop) |
  • στάθηκα πλάι στο θυρόξυλο να μη φαίνουμαι κι αφουκράστηκα (Prevelakis) |
  • ανέβαινε στην ταράτσα από τη μικρή σκάλα κι αφουγκραζόταν στις πόρτες (Tsirkas)

• ⑤ pay attention to, listen to, heed (syn αγροικώ 5, ακούω A5, προσέχω):
  • folks. .. τ' ακούς, γυναίκα μου, το τι σου παραγγέλλω; | πάντα να τ' αφογκράζεσαι τα λόγια, που σου λέω (DPetrop) |
  • poem αυτός λέγει 'αφοκρασθείτε, | εγώ είμ' άλφα, ωμέγα εγώ' (Solom) |
  • .. τις ταπεινές φωνές της γης και του μυαλού τις έγνοιες | ν' αφουκραστεί δεν καταδέχουνταν κλ (Kazantz Od 20.132)

[fr postmed αφουγκράζομαι ← postmed, MG αφουκράζομαι (bes αφηκράζομαι, αφοκράζομαι, αφουκρούμαι, αφηκρούμαι, αφηγκρούμαι etc), this fr αφηκράζομαι, backform. w. augment fr aor *αφηκράσθην of *αφακρώμαι (& dial αφακράζομαι), this fr K, AG ἐπακροῶμαι; se]

• act of listening or hearing, listen (near-syn άκουσμα 1, ακρόαση 1):
  • νιώθουνε ξανά .. το τρομαγμένο ξαγρύπνισμα και το λαχανιασμένο ~ στους απόμακρους βρόντους (Petsalis) |
  • poem .. έχει κέφια γι' αναμονές | κι ακουμπίσματα στα παράθυρα | και κοιτάγματα απ' τις πόρτες κι αφουγκράσματα (Montis)

[der of αφουγκράζομαι]

• ① listener, auditor (syn ακροατής 1):
  • τη γαλήνη της νύχτας διακόφτουν μυκηθμοί· διερωτάται ο άγρυπνος ~, να 'ναι τ' αγρίμια, τα τσακάλια (Papatsonis)

• ② listener-in, eavesdropper (syn κρυφακουστής, L ωτακουστής) [der of αφουγκράζομαι; cf postmed (Somavera) αφκριστής (der of αφηκρούμαι & αφκρούμαι

[Somavera] ← επακροώμαι)]

• female eavesdropper:
  • ήταν η γειτόνισσα, που δεν της ξεφεύγει τίποτα, η κακιά γλώσσα· .. η κοιταξού κι η ~ (Papantoniou)

[der of αφουγκραστής]

• 1)
  • α) Aκούω προσεκτικά:
    • αφκράστηκεν καλά ο ρήγας τά του είπαν (Xρον. Mορ. H 6358)·
    • (προκ. για εκκλησιαστική ακολουθία):
      • (Aλφ. (Μπουμπ.) II 30)·
  • β) (προκ. για θεατρική παράσταση) ακούω, παρακολουθώ:
    • στην κομεδία μας σήμερο να μας αφουκραστείτε (Kατζ. E´ 524)·
  • γ) ακούω με συγκατάβαση, καλοπροαίρετα:
    • (Eρωφ. Δ´ 253)·
    • λυπήσου κι αφουκράσου μου τση σκλάβας του σπιτιού σου (Eρωτόκρ. Δ´ 531)·
  • δ) (προκ. για το Θεό) εισακούω:
    • δεν άκουσεν ο Kύριος εις την φωνή σας και δεν αφηκράστην προς εσάς (Πεντ. Δευτ. I 45).
• 2) Yπακούω:
  • μα ’νούς αδιάκριτου Pωμιού γιάντα ν’ αφουκραστείτε; (Tζάνε, Kρ. πόλ. 357¹²).
• 3) Aκούω:
  • την θύραν ακριοχτύπησεν, διά να τον αφραστούσιν (Xρον. Mορ. H 937).

[<αρχ. επακροάομαι. T. σήμ. ιδιωμ. O τ. αφουγκρ‑ και σήμ. O τ. αφηκρ‑ (13. αι., LBG) και η λ. (Du Cange) και σήμ. ιδιωμ.]