• punish o.s.:
  • ο θυμός αυτοτιμωρείται (Vrettakos) |
  • ν' αφήσει τη διαβολική ύπαρξή του να δέρνεται, να χαμοσέρνεται και ν' αυτοτιμωρείται (Panagiotop) |
  • μήπως θέλησε ν' αυτοτιμωρηθεί και για το κακό που είχε κάμει στον Mιχαήλ Άγγελο; (Kanellop) |
  • εγκλημάτησες; θα τιμωρηθείς· το καλύτερο μάλιστα που έχεις να κάνεις είναι ν' αυτοτιμωρηθείς (Athanasiadis-N)

[fr kath (neol) αυτοτιμωρούμαι, cpd w. τιμωρούμαι]