• ① nom by oneself, of one's own accord, on one's own (syn in απατός 1):
  • ατή της τα λέει κι ατή της τ' ακούει |
  • πήγε ~ του |
  • ατή σου να την κάμεις τη δουλειά σου |
  • τα 'χε τάχα διαλεγμένα ατή της ή της βρέθηκαν στα χέρια έτσι κατά τύχη; (Myriv) |
  • εγώ βέβαια ποτέ δε θα της έλεγα ~ μου το μεγάλο μου αίσθημα (id.) |
  • πώς έφτασες ~ σου .. στην πούντα της Καλής Ελπίδας; (Vlami)

• ⓐ used contrastively or emphat I myself (you yourself, he himself etc) (syn ο ίδιος):
  • φκιάνουν νήματα τα οποία τα βάφουν μοναχοί τους και τα πραγματεύονται ατοί τους εις τη Γερμανία (Demetrieis) |
  • τα σακκιά τα φορτώνει στο μουλάρι του, καβαλικεύει κι ~ του στη μέση και ξεκινά (Myriv) |
  • το 'χε γυρέψει για χάρη του άντρα της να υφάνει ατή της τα πανιά του καραβιού (Vlami) |
  • παρακινούσανε τα βόδια τους στο μόχτο κι έκαναν καρδιά ατοί τους να τα βγάλουν πέρα (Prevelakis) |
  • folks. κονάκια θέλουν τα παιδιά, κρασί τα παλληκάρια | κι ~ μου θέλω πέντ' αρνιά και δυο παχιά κριάρια (DPetrop) |
  • poem κανείς αν είναι ~ του ανέσπλαχνος κι ανέσπλαχνη έχει γνώμη, | τον καταριέται ο κόσμος κλ (Homer Od 19.329 Kaz-Kakr)

• ② acc, refl, rare oneself (syn απατός 2, ο εαυτός [μου etc]):
  • όταν μου λείψει η αγάπη σας, τότε θα ορίζω τον ατό μου (Prevelakis) |
  • σούρθηκε κοντά στο κουφάρι κι άφησε τον ατό της να κλάψει την ορφάνεια της (id.)

[fr postmed, MG ατός ← Κ (also pap) ἀτός, var of αὐτός or der of K (also pap) ἑατοῦ, var of AG ἑαυτοῦ]