• ① firm, solid, immovable, unshakable (syn ασάλευτος2 1b, σταθερός, στερεός):
  • ~ βράχος |
  • ατράνταχτη βάση, κολόνα, πέτρα |
  • ατράνταχτο γεφύρι, θεμέλιο, κάστρο, μνημείο |
  • έτσι που ορθώνονται τα τειχιά του, .. μοιάζουν ατράνταχτα, μοιάζουν άπαρτα (Petsalis) |
  • poem η Ελλάδα γένηκε ένα ατράνταχτο ταμπούρι (ThFotiadis)

• ⓐ unmoved, unshaken, unperturbed (near-syn ατάραχος2 2):
  • αγέρωχοι, ατράνταχτοι αντιμετωπίζουν το βαρύτατο κατηγορητήριο (Petsalis)

• ⓑ strong, indomitable, invincible (near-syn ακατάβλητος 1, ανίκητος2 2):
  • ατράνταχτο ασκέρι |
  • poem βουργαροφάγε ατράνταχτε, τίποτε δε θα μείνει, | κι απ' όσα πλάθεις, ταίριασες και κυβερνάς και ορίζεις (Palam)

• ② unshakable, firm, strong, permanent, established (syn αμετακίνητος 2, απαρασάλευτος 1, ασάλευτος2 2):
  • ~ δεσμός, θεσμός |
  • ατράνταχτη ισορροπία |
  • ατράνταχτο καθεστώς |
  • μέναμε με τη χαζή εμπιστοσύνη σε μιαν εξουσία ατράνταχτη, αμετακίνητη (Terzakis) |
  • η απόλυτη πίστη .. στον ατράνταχτο χαρακτήρα [των νόμων] φαίνεται πως κλονίζεται (Evelpidis)

• ⓒ unwavering, steadfast, firm, strong (syn ακλόνητος 2, απαρασάλευτος 2, ασάλευτος2 2c):
  • ατράνταχτη απόφαση, επιμονή, πίστη |
  • ατράνταχτο πείσμα |
  • [τα μπαρμπούνια] στέκουν όλα ατράνταχτα εκείθεν του παραπετάσματος (Potamianos) |
  • διατηρεί ατράνταχτο το ηθικό των σκλαβωμένων (ChZalokostas)

• ③ unshakable, solid, indisputable, incontestable, undeniable (syn in ασάλευτος2 3):
  • ~ μάρτυρας |
  • ατράνταχτοι υπολογισμοί |
  • ατράνταχτη αλήθεια, λογική, πραγματικότητα |
  • ατράνταχτα επιχειρήματα, πειστήρια, στοιχεία, συμπεράσματα |
  • η δημοτική γλώσσα είναι .. το πιο ατράνταχτο τεκμήριο της ιστορικής μας ενότητας (Glinos)

• ⓓ solid, strong, unshakable, unassailable:
  • ατράνταχτη ομοφωνία, πλειοψηφία |
  • δεν μας βεβαίωναν πως ήταν ατράνταχτη η οικονομική ευρωστία της χώρας; (Christidis ΕΣ)

• ④ strong, real, violent (syn γερός):
  • ~ καβγάς |
  • θα έτρωγες ατράνταχτο ξύλο (Souris)

• ⑤ solid, imposing, immense, enormous, great (near-syn αμέτρητος 1b, άπειρος2 2b):
  • ατράνταχτη περιουσία, προίκα |
  • ατράνταχτο βιος, χρήμα |
  • έφτιαξε μικρό φρουτάδικο, ύστερα κάπως μεγαλύτερο και η περιουσία του τέλος γίνηκε ατράνταχτη (Melas)

[cpd w. τρανταχτός (: τραντάζω)]