• causing disgrace or dishonor, dishonorable, disgraceful, disgracing, shameful, ignominious (near-syn εξευτελιστικός, ντροπιαστικός):
  • ~ θάνατος |
  • ατιμωτική δουλεία, καταδίκη, κηλίδα, ποινή |
  • ατιμωτικό έγκλημα, μαρτύριο, στίγμα |
  • milit ατιμωτική έξοδος από την υπηρεσία dishonorable discharge |
  • καλύτερα ένδοξος πόλεμος παρά ατιμωτική ειρήνη |
  • το θύμα υπέκυψε σε ατιμωτικότερο βιασμό |
  • θέλει ν' αλαφρώσει .. τη μνήμη του .. από μια τρομερή και ατιμωτική παρεξήγηση (Nirvanas) |
  • τα δύο αυτά επαγγέλματα θεωρούνται ατιμωτικά (Ouranis) |
  • είναι ατιμωτικό για τον ελεύθερο άνθρωπο να θεωρείται ψεύτης (Vrettakos) |
  • δεν τόλμησαν να χαλάσουν το ατιμωτικό για την πόλη τους σύμβολο (Karouzos)

[fr kath (neol) ατιμωτικός, der of *ατιμωτός (: ατιμώ)]