• ① lack of cohesion or continuity, inconsistency, incoherence, inconsequence (syn ανακολουθία, ασυνάρτητο 2, ασυνοχή):
  • ~ |
  • το κοινό της πλατείας .. είχε χάσει πια κάθε υπομονή με την ~ των σκηνών και των λεγομένων (Melas) |
  • τον είχαν ακούσει να εκφράζεται με δυσπιστία για τις αντιφάσεις και τις ασυναρτησίες των ιερών βιβλίων (Lambridi)

• ⓐ incoherence, inconsistency, disorder, mess, chaos (syn ακαταστασία 1b, αταξία):
  • γλωσσική, θεωρητική, οικογενειακή ~ |
  • χάος ασυναρτησίας και παραλογισμού |
  • λειτουργούν με απαράδεκτη ~ |
  • συγχώρησε την κάποιαν ~ του γράμματος αυτού (Palam) |
  • βλαστημούσε τους αρχηγούς του έθνους για την ~ τους και την κακοκεφαλιά τους (Theotokas, adapted) |
  • ό,τι έχει εμπρός του θα του φανεί ότι είναι τέλεια ~ (Papanoutsos) |
  • με είχε απασχολήσει και η ~ της Yγειονομικής μας Yπηρεσίας (Louros)

• ② usu pl ασυναρτησίες οι, incoherent, disconnected or nonsensical words, gibberish (syn ανοησίες, syn phr άρες μάρες, άρρητ' αθέμιτα, άρτζι μπούρτζι):
  • ασυναρτησίες των γηρατειών |
  • ασυναρτησίες ενός τρελού |
  • γράφει, λέει ασυναρτησίες |
  • γραπτό γεμάτο ασυναρτησίες

[fr kath ασυναρτησία ← PatrG ἀσυναρτησία, der of ἀσυνάρτητος2]