• incoherent speaker:
  • από τότες δεν έβγαλε το έθνος κανένα υποφερτό ρήτορα· .. ως αντίσταθμο πλήθυναν οι ασυνάρτητοι και οι φωνακλάδες (Pallis)

[substantiv. m of ασυνάρτητος2]

• ① unconnected, unrelated, random (near-syn ασύνδετος 1, ξεκάρφωτος):
  • ένοιωθε το κεφάλι του ζαλισμένο απ' όλες αυτές τις ασυνάρτητες εντυπώσεις (Myriv) |
  • η ιστορία πρέπει να είναι εκλεκτική, αλλιώς θα πνιγεί κάτω από τη μάζα των ασήμαντων και ασυνάρτητων γεγονότων (Evelpidis) |
  • τον συγκινούσε .. η αλύγιστη εξέλιξη των νομικών θεσμών μεσ' .. τις ασυνάρτητες συγκρούσεις των εθνών (Theotokas)

• ② lacking inner order or cohesion, incoherent, disjointed, desultory, rambling (near-syn ασύνδετος 2):
  • ασυνάρτητη λογοτεχνία, χρονογραφία |
  • ασυνάρτητο όνειρο, όραμα, ύφος |
  • ασυνάρτητη ζωγραφική δημιουργία |
  • η εποχή του μεσοπολέμου φαίνεται σήμερα σαν μια ασυνάρτητη διαδοχή από στρατιωτικά κινήματα (Theotokas) |
  • είναι απέραντο κι ασυνάρτητο οικοδόμημα το παλάτι του Mίνωος (ChZalokostas)

• ⓐ incoherent, unconnected, unclear, unintelligible (near-syn ακατανόητος, ανακόλουθος, ξεκάρφωτος):
  • ~ |
  • ασυνάρτητη κουβέντα |
  • ασυνάρτητες προτάσεις, σκέψεις |
  • λέει ασυνάρτητα λόγια |
  • δίνει ασυνάρτητες διαταγές |
  • βρέθηκε στα επιχειρήματά του ~, άτονος στο λεχτικό του (Palam) |
  • το θέατρο μεταμορφώνεται σ' ένα ασυνάρτητο μονόλογο (Panagiotop) |
  • η φράση αυτή δεν είναι συνειρμός από νοήματα, αλλά ασυνάρτητα νοήματα (Tsatsos, adapted)

• ③ inconsistent, self-contradictory (syn ασυνεπής, near-syn αλλοπρόσαλλος 2):
  • ασυνάρτητη γυναίκα |
  • ασυνάρτητη πολιτική ηγεσία |
  • ~ τρόπος ενεργείας |
  • θα εξουδετερώσουμε τις ζημίες που κάνει το κράτος με τα ασυνάρτητα μέτρα του (PSolomos)

• ④ AG metr ~

[fr kath ασυνάρτητος ← MG (schol.) ασυνάρτητος ← K ἀσυνάρτητος]