• ① absence of thought, unthinkingness (ant σκέψη, στόχαση):
  • ο ποιητής ξέρει να μεταμορφώνει σε ομορφιά .. την κίνησην ή την ακινησία του, τη σκέψη του ή την ~του (Palam) |
  • να αφήσει την ~ που έχει και να προχωρήσει στη στόχαση (Theodorakop)

• ② thoughtlessness, heedlessness, imprudence (syn απερισκεψία 1, ασκεψιά 1, ασυλλογισιά):
  • παιδιάτικη ~ |
  • η ~ της νεότητας |
  • μόνο αδαημοσύνη και ~μαρτυρούν εκείνοι, που φαντάζονται πως μπορούν να το βαστάξουν [το Kυπριακό] μόνοι τους ολόκληρο (Christidis) |
  • από ανεξήγητη ~ .. διατάζονται οι δυνάμεις των εθνικιστών να πάνε στις ερημιές (ChZalokostas)

• ③ injudicious or foolish act, stupidity (syn απερισκεψία 2, ασκεψιά 2):
  • κάναμε την ~ν' ανάψουμε φωτιά (Zappas) |
  • μπορεί να 'ταν ~ πρώτης, μια πράξη μαθές απερίσκεπτη, ν' αφήσω το νησί με την αστραφτερή θάλασσα (id.)

[fr postmed (Somavera) αστοχασιά ← (Ger. Vlachos, 1659) αστοχασία ← αστοχασία (Pontic), der of α- & στοχάζομαι w. suff -σία]