• ① archaizing tendency or style, archaism (near-syn αρχαιοτροπία):
  • γλωσσικός ~ |
  • αδιάλλακτος, εξωφρενικός ~ |
  • πνεύμα αρχαϊσμού |
  • κοντά στον ανθρωπισμό και τον αρχαϊσμό εκείνο, που χαρακτηρίζει την σκέψη του Πλήθωνος, είναι και ο ορθολογισμός του (Georgoulis) |
  • η μεταφυσική είχε κρατήσει ακόμα πολύ αρχαϊσμό και επιβολή θεολογική (Theodoridis) |
  • οι οπαδοί του αρχαϊσμού πιστεύουν πως μέσα από την αρχαία γλώσσα θ' αναστηθεί το δοξασμένο αρχαίο γένος (Dimaras)

• ② element fr an early stage of the language, antiquated word or expression, archaism (syn αρχαιολογισμός, mostly in pl syn phr αρχαιοπινή στοιχεία, αρχαιοπινείς λέξεις):
  • υπάρχουν πολλοί αρχαϊσμοί στις νεοελληνικές διαλέκτους |
  • οι ποιητής έχει αρκετούς αρχαϊσμούς και κάποιες αδεξιότητες (Dimaras) |
  • η χρήση αυτή της λέξης από τους βυζαντινούς συγγραφείς αποτελεί αρχαϊσμό (NMPanagiotakis, adapted)

• ③ AG art tendency to return to or imitate the style of preclassical Greek art, archaizing style:
  • καταλαβαίνει ο Πλάτων πως δεν είναι δυνατό στην εποχή του να ξαναγυρίσουμε στην τεχνική του αρχαϊσμού στη γλυπτική (Andronikos) |
  • στην αυτοκρατορική περίοδο .. έχουμε .. και αρχαϊσμό στις επιγραφές (Charitonidis) |
  • καλό αττικό έργο του πρώιμου αρχαϊσμού, γύρω στα 470 π.X. (Karouzou)

[fr kath αρχαϊσμός ← PatrG, K ἀρχαϊσμός]